W ramach spotkań promujących wydanie książki Lewisa Carrola ''Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka'', współautor przekładu Grzegorz Wasowski oraz redaktor książki Monika Wasowska odwiedzili Poznań.
[more]
Grzegorz Wasowski to postać doskonale znana zarówno polskim radiosłuchaczom jak i telewidzom. Syn współtwórcy ''Kabaretu Starszych Panów'' -Jerzego Wasowskiego i aktorki Marii Janeckiej w latach 80-tych i 90-tych współtworzył bądź był autorem takich audycji radiowych jak ''Nie tylko dla orłów'', ''Lista przebojów dla oldboyów'' czy ''Radio Mann''. Z małego ekranu znamy go z takich programów telewizyjnych jak ''Za chwilę dalszy ciąg programu'' czy ''KOC'', a jako wykonawca i twórca muzyczny dał się poznać jako współzałożyciel i członek powstałego w 1995 roku satyrycznego zespołu muzycznego T-raperzy znad Wisły, którego dorobkiem jest jak dotąd sześć płyt. W roku 2009 po wielu latach pracy dla Programu III Polskiego Radia opuścił popularną ''Trójkę''. Od 2012 roku współpracuje z RadioJAZZ.FM gdzie wraz z małżonką Moniką Wasowską prowadzi cotygodniową audycję ''Frajdek''.
W roku 2012 nakładem powołanego do życia przez małżeństwo Wydawnictwa Wasowscy ukazała się książka zawierająca dwa przekłady opowiadania ''The Hunting Of The Snark'' słynącego z ''Alicji w Krainie Czarów'' Lewisa Carrolla wydana pod tytułem ''Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka''.
Grzegorz Wasowski i Wojciech Mann podjęli wyzwanie dokonania dość swobodnego przekładu, ponad wszystko jednak stawiając sobie za główny cel zachowanie dość zakręconej atmosfery i stylu literackiego stworzonego przez Lewisa Carrolla. Natomiast słynący z zabaw i szarad językowych oraz abstrakcyjnego, absurdalnego humoru Wasowski ''przepuścił'' historię szalonych poszukiwań Snarka z 1876 roku przez filtr własnej fantazji literackiej.
Efektem jest pięknie wydana książka (niestety: dość droga), której okładkę zaprojektował Dominik Jasiński. On też jest autorem barwnych, psychodelicznych niemal ilustracji do ''Obławantury przez Wążarłacza''. Do zilustrowania pierwotnego przekładu jaki powstał jeszcze w latach 70-tych (''Łowowybryki wokół Żreka'') posłużyły natomiast oryginalne czarno-białe ilustracje Henry'ego Holidaya.
Dwudniowa poznańska wizyta Państwa Wasowskich objęła dwa księgarskie spotkania z czytelnikami oraz spotkanie ze studentami UAM w ramach cyklu ''Obroty myśli''. Była to doskonała okazja do porozmawiania zarówno o świeżo wydanej książce jak i o wielkiej pasji G.Wasowskiego, jaką jest kolekcja płyt.
''Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka'' -spotkanie z Grzegorzem Wasowskim, 22.11.2012 Poznań -''Bookarest''
Lewis Carroll: ''Obławantura przez Wążarłacza i Łowybryki wokół Żreka'' , Wydawnictwo Wasowscy, Warszawa 2012
________________________________________
PRIVATE COLLECTION
________________________________________
LED ZEPPELIN: Mothership /2CD's 2007 (1969-1979), Atlantic/
CD1: Good Times Bad Times; Communication Breakdown; Dazed And Confused; Babe I'm Gonna Leave You; Whole Lotta Love; Ramble On; Heartbreaker; Immigrant Song; Since I've Been Loving You; Rock And Roll; Black Dog; When The Levee Breaks; Stairway To Heaven
CD2: Song Remains The Same; Over The Hills And Far Away; D'Yer Maker; No Quarter; Trampled Under Foot; Houses Of The Holy; Kashmir; Nobody's Fault But Mine; Achilles Last Stand; In The Evening; All My Love
Wydawnictwo zapowiadano jako ''pierwszą w historii zespołu wyczerpującą, dwupłytową kolekcję Led Zeppelin'' i być może takową jest, lecz w przypadku grupy tak wyjątkowej niemożliwym jest wydanie kompilacji, która zadowoliłaby wszystkich jej miłośników. Utwory na dwie płyty wchodzące w skład zestawu zostały ułożone (z jednym wyjątkiem: ''Rock And Roll'') w kolejności chronologicznej, co pozwala śledzić dziesięciolecie działalności fonograficznej jednej z najwspanialszych grup rockowych wszechczasów -rok po roku. Zarówno wybór wszystkich nagrań jak i mastering i kolejność umieszczenia w zestawie odbył się pod okiem żyjących członków zespołu: Roberta Planta, Jimmy'ego Page'a i Johna Paula Jonesa i pochodzą z wszystkich ośmiu albumów studyjnych zespołu.
W czasie 130 minut jakie wypełnia ten album mamy okazję poznać niemal wszytkie oblicza geniuszu Zeppelina. Psychodeliczne utwory w rodzaju ''Dazed And Confused'', nasycony orientem ''Kashmir'', folkowy ''Over The Hills And Far Away'', czy balansujący na granicy popu przebojowy ''All My Love''. Nie mogło rzecz jasna zabraknąć ''Schodów do nieba'' i ''Whole Lotta Love''.
Ponadczasowości muzyki Led Zeppelin nikt dziś nie kwestionuje. Podobnie jak wielkości i znakomitości ich dokonań. Dynamiki, ekspresji i mocy nieosiągalnej przez żaden inny skład jaki kiedykolwiek później pojawił się na rockowej scenie.
Wszystkie 24 kanoniczne nagrania zamieszczone na ''Mothership'' brzmią w zremasterowanych wersjach doskonale, nie naruszając jednocześnie tak charakterystycznej specyfiki nagrań z lat 70-tych.
skład:
Robert Plant - wokal
Jimmy Page - gitara
John Paul Jones - gitara basowa
John Bonham - perkusja
________________________________________
SBB: Behind The Iron Curtain /2CD's 2009, Metal Mind/
CD1: Defilada; Camelele; Odlot; Going Away / Żywiec Mountain Melody; Freedom with Us; SKała (The Rock);
CD2: Pieśń Stojącego w Bramie; Drum Battle / Walkin' Around the Stormy Bay; Iron Curtain; Pielgrzym (Pilgrim); Z których krwi krew moja; Rainbow Man; Blues; Walkin' Around the Stormy Bay -Reprise
SBB jest marką, która tak naprawdę chyba nigdy nie zawiodła swych słuchaczy i przez blisko 40 lat zespół po prostu robi swoje nie bacząc na media i koniunkturę. Zarówno Józef Skrzek jak i Anthimos Apostolis to Artyści, którzy nie mają sobie równych w dzisiejszym polskim światku muzycznym.
Skrzek to kompozytor i muzyk niezwykle wszechstronny, często koncertujący solo i w najróżniejszych konfiguracjach (choćby płyta ''Live'' nagrana m.in. z Leszkiem Winderem i Ryszardem Riedlem), dający również koncerty muzyki religijnej w świątyniach (jak choćby niesamowita ''Kantata Maryjna'') ale też wspaniały kompozytor muzyki do filmów (np.''Wojna światów'' P.Szulkina), oraz przedstawień teatralnych jak choćby widowisko baletowe w choreografii Conrada Drzewieckiego do muzyki J.Skrzeka. Artysta wielki, niepowtarzalny...
Anthimos oprócz pracy w SBB nagrywa płyty solowe, grał też w zespole Krzak (płyta ''Krzak'i'' z Jorgosem Skoliasem, Ryszardem Skibińskim, Wojciechem Karolakiem i wspomnianym L.Winderem), oraz mnóstwo koncertuje w częstokroć jednorazowych projektach z najróżniejszymi muzykami (jak choćby ''Korzenie'').
To nieprawdopodobne, iż w czasach gdy zdecydowana większość współczesnych polskich muzyków prostytuuje się by sprzedać swą twórczość jak największym rzeszom słuchaczy (stąd ''obniżenie lotów'' wielu bądź co bądź świetnych muzyków do żenującego poziomu tzw. mas, dla których wyznacznikiem wartości muzyki są prymitywne, popularne programy telewizyjne), istnieje takie zjawisko jak SBB. Zespół, który tak naprawdę chyba nigdy nie zawiódł swych słuchaczy i przez blisko 40 lat po prostu robi swoje nie bacząc na media i koniunkturę.
Grupa pozostając zespołem preferującym bardzo ambitną odmianę muzyki rockowej coraz częściej jednak w ostatnich latach rezygnować zaczęła na płytach z bardziej rozbudowanych, długich form wypowiedzi na rzecz kompozycji krótszych i bardziej zwięzłych w strukturze konstrukcji. Minęły czasy, gdy całą jedną stronę takiej np płyty jak: ''Ze słowem biegnę do ciebie'' wypełniała jedna kompozycja. Pomimo jednak iż płyty formacji z XXI wieku zawierają po kilkanaście tracków, mamy każdorazowo do czynienia z płytami w mniejszym lub większym stopniu, konceptualnymi. SBB to ikona polskiej muzyki rockowej i zapewne tyle jest opinii o każdej kolejnej płycie formacji, ilu słuchaczy. Muzyka ewoluuje przez te wszystkie lata, ewoluuje też struktura kompozycji rockowych. Zupełnie odmienne oblicze zespołu poznajemy jednak podczas koncertów, gdzie muzycy z dużą swobodą prezentują nadal pełne improwizacji rozbudowane formy muzyczne. Cieszy więc fakt, iż na rynku dostępne są wydawnictwa koncertowe zawierające tak wyśmienity materiał jak choćby ten zarejstrowany w Katowicach i wydany w formie dwupłytowego albumu ''Behind The Iron Curtain''. Jest to zapis koncertu jaki odbył się w ramach Festiwalu ''Progrock'' w Teatrze Śląskim w Katowicach 16 lutego 2009. Był to okres kiedy SBB promowało swój nowy album ''Iron Curtain'' (2009). Z nowego programu fonograficznego zespół wykonał w trakcie dwugodzinnego koncertu trzy utwory: rozpoczynające występ ''Defilada'' i ''Camelele'', oraz w drugiej części kompozycję tytułową z nowej płyty (''Iron Curtain'').
''Defilada'' jest według mnie kilkuminutową esencją tego co w SBB kochamy od zawsze: podniosły, monumentalny klimat utworu zbudowany na brzmieniach organów, ''błądząca'' gitara Apostolisa Anthimosa i dramatyczna wokaliza w finale.
''Camelele'' to z kolei bardziej tradycyjny ''piosenkowy'' klimat. Doskonale wypada nastrojowa gitara Athimosa ''pływająca'' delikatnie, wokal Skrzeka ogranicza się niemal do melorecytacji, jest doskonałe solo fortepianu, jest solo gitary, a Nemeth w tym utworze wspaniale, bez specjalnych udziwnień a jednak we własnym rozpoznawalnym stylu nadaje rytm całości.
Po dwóch nowyh wówczas kompozycjach podczas śląskiego koncertu ''Behind The Iron Curtain'' zespół sięgnął to starszego repertuaru. Słynny ''Odlot'' z 1974 roku pomimo iż ewoluuje przez lata, zachowuje nadal klimat pierwowzoru znany z debiutanckiego albumu (''SBB'', 1974).
Starszy repertuar zespołu doskonale wypada umieszczony pomiędzy nowszymi utworami jak ''Pieśń stojącego w bramie'' z płyty ''Nastroje'' (2002)
Punktem kulminacyjnym koncertu w Teatrze Śląskim jest rozimprowizowana suita umieszczona na drugiej płycie wyydawnictwa, której pierwszą część stanowi wyśmienite solo na dwie perkusje. Anthimos Apostolis zasiada przy drugim zestawie perkusyjnym i wraz z Gaborem Nemethem grają wspaniały duet perkusyjny. Całość zwieńczono finałowym motywem melodycznym ''Walking Around The Stormy Bay'' z legendarnego albumu ''Welcome'' (1979).
Gabor Nemeth mający za sobą ,,członkostwo'' w niezwykle popularnych na Węgrzech (w Polsce w latach 70.) grupach Skorpio i P.Mobil, równolegle z 
graniem w SBB prowadzi też swój zespół Gabor Nemeth Project. Z muzykami SBB znają się jeszcze z lat 70., kiedy to w ramach wymiany kulturalnej między krajami demokracji ludowej polskich muzyków ,,wysyłało się'' na Węgry a stamtąd ,,przysyłano'' do nas Omegę, Locomotiv GT. czy własnie Skorpio. Wydaje się, iż po współpracujących czasowo z zespołem Paulu Wertico i Mirosławie Muzykancie, Gabor Nemeth okazał się być tym właściwym muzykiem. Z chwilą wstąpienia w szeregi SBB wniósł wkład w muzykę zespołu dalece wybiegający poza ramy po prostu: perkusisty biorąc czynny udział w tworzeniu kolejnych płyt, a charyzma jaka towarzyszyła mu podczas koncertów z SBB sprawiła, iż odnosiło się wrażenie niezwykłego zespolenia z triem, jakie miało w przeszłości miejsce jedynie w przypadku pierwszego ''pałkarza'' SBB: Jerzego Piotrowskiego.
Najwyższy z możliwych poziomów. Niezwykły, energetyzuący klimat. Jedyny, niepowtarzalny i nie mający swego odpowiednika nastrój. SBB.
skład:
Józef Skrzek - instr.klawiszowe, gitara basowa, wokal
Anthimos Apostolis - gitara, perkusja
Gabor Nemeth - perkusja
opisy innych płyt SBB:
________________________________________
NOWOŚĆ !
Ringo STARR and his All Starr Band: The Anthology... So Far /3CD's 2012 (1989-2000), Eagle/
CD1: Ringo: It Don't Come Easy; The No-No Song; Dr.John: Iko Iko; Levon Helm: The Weight; Nils Lofgren: Shine Silently; Ringo: Honey Don't; Clarence Clemons: Quarter To Three; Rick Danko: Raining In My Heart; Billy Preston: Will It Go Round In Circles; Joe Walsh: Life In The Fast Lane; Desperado; Peter Frampton: Norwegian Wood; Nils Lofgren: Walking Nerve; John Entwistle: Boris The Spider; Ringo: You're Sixteen, You're Beautiful And You're Mine; Photograph;
CD2: The Really Serious Introduction; Ringo: I'm The Greatest; Don't Go Where The Road Don't Go; Timothy B Schmidt: I Can't Tell You Why; Dave Edmunds: Girls Talk; Felix Cavaliere: People Got To Be Free; Groovin'; Ringo: Act Naturally; Randy Bachman: Takin' Care Of Business; You Ain't Seen Nothin' Yet; Joe Walsh: In The City; Todd Rundgren: Bang The Drum All Day; Black Maria; Burton Cummings: American Woman; Ringo: Weight Of The World; Back Off Boogaloo;
CD3: Ringo: Yellow Submarine; Peter Frampton: Show Me The Way; Jack Bruce: Sunshine Of Your Love; Dave Edmunds: I Hear You Knocking; Simon Kirke: Shooting Star; Ringo: Boys; Peter Frampton: Baby I Love Your Way; Gary Brooker: A Salty Dog; Jack Bruce: I Feel Free; Simon Kirke: All Right Now; Ringo: I Wanna Be Your Man; Gary Brooker: A Whiter Shade Of Pale; Eric Carmen: Hungry Eyes; All By Myself; Ringo: With A Little Help From My Friends
Utworzona przez Ringo Starra efemeryda o nazwie All Starr Band to rodzaj supergrupy, której składy kompilowane są na potrzeby organizowanych tournees co kilka lat. Przez składy kolejnych wcieleń formacji przewinęło się mnóstwo przyjaciół słynnego perkusisty The Beatles, ale przede wszystkim wybitnych muzyków wywodzących się z najróżniejszych zespołów -najczęściej grup jakie zapisały się grubą czcionką w historii muzyki rockowej. I tak, kolejne wcielenia All Starr Band w pierwszym dziesięcioleciu istnienia uświetniała obecność w składzie takich muzyków jak m.in. Rick Danko, Clarence Cleemons, Joe Wlash, Billy Preston, Randy Bachman, John Entwistle, Jack Bruce czy Gary Brooker. Właśnie to pierwsze dziesięciolecie działalności dokumentuje trzypłytowe wydawnictwo ''The Anthology... So Far'', jakie pierwotnie ukazało się w 2001 roku, a 11 lat później w nowej edycji przypomniane zostało nakładem wytwórnii Eagle.
To zbiór nagrań koncertowych sześciu różnych wcieleń All Starr Band dokonanych podczas tras koncertowych obejmujących USA, Azję i Europę, Ringo z zespołem koncertował wówczas m.in. w Japonii (w latach 1989 i 1995), oraz w Rosji (1997). Mimo, iż na trzech płytach ''Antologii All Starr Band'' znajdują się nagrania koncertowe pochodzące z odległych od siebie miejsc, dramaturgię albumu skonstruowano w taki sposób, iż mamy wrażenie uczestniczenia w jednym długim koncercie z udziałem całej plejady gwiazd zapraszanych kolejno na scenę.
Czegóż tu nie mamy?
Rick Danko (The Band) przypomina wielki przebój z repertuaru Buddy'ego Holly: ''Raining In My Heart'', wylansowany także m.in.przez Leo Sayera (1978), który jest też swego rodzaju ciekawostką; Otóż The Beatles w roku 1968 na słynnym ''Białym Albumie'' (''The Beatles'', 1968) sparafrazowali ten utwór w nagraniu ''Dear Prudence'' nawiązując do niego zarówno tekstowo jaki i melodycznie.
Billy Preston firmuje na pierwszej płycie zestawu utwór ''Will It Go Round In Circles''. To ten sam nieodżałowany (zmarł w 2005 roku) Billy Preston, który nagrywał z The Beatles ostatni album ''Let It Be'' (1970) oraz wystąpił jako piąty muzyk ''Fab Four'' podczas legendarnego koncertu Beatlesów na dachu biurowca Apple Records w Londynie (1969), a w późniejszych latach wielokrotnie współpracował z Georgem Harrisonem.
Zaraz po Prestonie, na scenie pojawia się Joe Walsh przypominając dwa spośród wielu wielkich przebojów jakie udało mu się wylansować z The Eagles: ''Life In The Fast Lane'' i nieśmiertelne ''Desperado''.
Trzykrotnie na płytach pojawia się Peter Frampton (''Norwegian Wood'', ''Show Me The Way'' i ''Baby I Love Your Way''), artysta niedoceniany w Polsce, lecz będący niewątpliwie jedną z największych osobowości rockowej muzyki środka (jego album ''Frampton Comes Alive!'' pokrył się sześciokrotną platyną!). Polscy miłośnicy The Beatles mogą pamiętać go z głównej roli w szalenie popularnym pod koniec lat 70-tych ub.wieku filmie ''Sgt. Peppers Lonely Hearts Club Band'' oddającym hołd muzyce i psychodelicznej estetyce stworzonej przez Beatlesów (Frampton pojawia się tam w filmowym kwartecie wraz z Braćmi Gibb -Bee Gees).
Słynny kawałek ''Boris The Spider'' z rockowym pazurem All Starr Band grają pod wodzą basisty jednej z największych rockowych grup świata: The Who -Johnem Entwistle.
Na drugiej płycie zestawu m.in.pojawia się ponownie Joe Walsh (''In The City''), a prawdziwą jej ozdobą są dwa największe przeboje doskonałej i niesłusznie po latach zapomnianej formacji Bachman -Turner -Overdrive: ''You Ain't Seen Nothin' Yet'' oraz ''Takin' Care Of Business''. Warto przypomnieć sobie po latach szczególnie pierwszy z tytułów -ponadczasowy i doskonale wykonany na tym albumie wraz z All Starr Band przez samego Randy'ego Bachmana.
Trzecia płyta ''Antologii'' to nagrania koncertowe wcielenia All Starr Band, w którego składzie znaleźli się m.in. Jack Bruce, Simon Kirke, Gary Brooker i Eric Carmen.
Pierwszy z nich z werwą przypomina dwa słynne utwory Cream: ''Sunshine Of Your Love'' i ''Feel Free''.
Simon Kirke przypomina największy przebój formacji jaką przed laty tworzył wraz m.in.z Paulem Rogersem -Free: ''All Right Now''.
Gary Brooker pojawiając się w składzie All Starr Band nie mógł wystąpić na koncertach bez zagrania ''A Salty Dog'' i ''A Whiter Shade Of Pale'' (jakże by inaczej!).
Troszkę odbiega być może klimatycznie i epokowo od reszty towarzystwa Eric Carmen -gwiazda dwóch przebojów: rzewnego hitu ''All By Myself'' i znanego z filmu ''Dirty Dancing'': ''Hungry Eyes''. Udział w przedsięwzięciu Carmena sprawia jednak, iż jego wkład w całość jest miłą odskocznią od repertuaru złożonego z ''golden oldies'' i swego rodzaju doskonałym uzupełnieniem programu.
Trzypłytowa antologia koncertowych nagrań wspaniałego projektu Ringo Starra jest doskonałą okazją usłyszenia kilkunastu spośród najważniejszych postaci historii muzyki rockowej w repertuarze złożonym z ich najsłynniejszych dokonań. Poszczególne składy wykonujące wiele ''kamieni milowych'' rocka jak choćby ''I Feel Free'' czy ''All Right Now'' są natomiast jedyną i niepowtarzalną okazją usłyszenia razem grających Bully'ego Prestona i Johna Entwistle, czy Gary'ego Brookera i Jacka Bruce. Świadomość, iż za perkusją w każdym utworze zasiada Ringo dodaje niewątpliwej pikanterii nagraniom.
Warto pamiętać, iż po roku 2000 Ringo Starr powoływał kolejne edycje All Starr Band, w którego składzie w latach 2001-2012 pojawili się m.in. Greg Lake, Roger Hodgson, Ian Hunter, Colin Hay, Hamish Stuart, Rod Argent i Steve Lukather. Wypada więc oczekiwać wkrótce kolejnej antologii, tym bardziej iż koncerty zespołu są każdorazowo rejestrowane, a niektóre z nich jak choćby trasy z lat 2003 i 2006 oraz koncert w Los Angeles z 2008 roku doczekały się indywidualnych wydawnictw.
Trzypłytowe wydawnictwo ''The Anthology ...So Far'' w nowej edycji ukazało się 23 lipca 2012.
________________________________________
tekst, fot. i skany: R.R.