Audycja ''LongPlay'' nadawana jest w każdy wtorek od 19-tej do 20-tej, oraz w powtórkach w czwartki od 14-tej i soboty od 16-tej.
[more]
Mam bardzo dobrą wiadomość dla wszystkich, którym muzyki jaką prezentuję w audycji ''LongPlay'' jest mało. Otóż od 12 listopada rusza nowa audycja, jaką będę miał przyjemność przygotowywać i prowadzić w RadioJAZZ.FM. W poniedziałki, wtorki i czwartki od godziny 8:45, w środy bardzo wcześnie bo o 7:45, natomiast w piątki cała godzina od 9-tej do10-tej rano. Audycje pod wspólnym tytulem ''Muzyka z jednej płyty'' wypełnią każdorazowo nagrania z jednej konkretnej płyty odtwarzane wraz z krótkim komentarzem. Będzie to okazja to posłuchania płyt, jakie zaledwie w pigułce przedstawiam w audycjach ''LongPlay''.
Program na pierwszy tydzień to:
12.11.2012 (poniedziałek) 8:45-9:00 -Livio MINAFRA 4et: Surprise!!! (2011)
13.11.2012 (wtorek) 8:45-9:00 -BAU Plays Vasco Martins (2012)
14.11.2012 (środa) 7:45-8:00 -Charlotte ORTMANN: Ride On (2012)
15.11.2012 (czwartek) 8:45-9:00 -Sven RATZKE & Claron McFADDEN: Groschenblues (2012)
16.11.2012 (piątek) 9:00-10:00 -wybrane nagrania z płyt cyklu ''Muzyka z jednej płyty''
Poniżej natomiast omówienie dwóch październikowych audycji ''LongPlay''.
16.10.2012 (powt.18,20.10.2012)
Było to kolejne godzinne spotkanie z muzyką pochodzącą z różnych płyt, jakich słucham na codzień w domowym zaciszu, a raz na tydzień mam możliwość podzielenia się muzyką z słuchaczami RadiaJAZZ.FM. Jak zwykle było tego dnia dużo nowości, ale także jak co tydzień płyta gramofonowa sprzed lat. Tym razem był to kolejny już w naszym cyklu longplay Milesa Davisa ''Sketches Of Spain'' sprzed 53 lat.
* ''Forabandit'' (2012) -płyta tej międzynarodowej grupy zawiera porcję doprawdy wyśmienitej muzyki, która odwołując się do tradycji orientu pełna jest doskonale wplecionych w ramy przystępnych kompozycji zapożyczeń z bliskowschodniego folkloru. Ważnym atutem brzmienia Forabandit są harmonie wokalne dysponujących odmiennymi tembrami głosu dwóch wokalistów Sama Karpieni i Ulasa Ozdemira. Obaj odwołują się w swych interpretacjach do poezji sufickiej, śpiewu klasycznego i starych melodii perskich, przekazywanych z pokolenia na pokolenie.
* Dwie śpiewające Panie i ich nowe płyty jakie ukazały sie w ciągu odstatnich kilku tygodni.
Najpierw Maria Neckam Pochodząca z Austrii wokalistka, która po wspólnych koncertach we Włoszech z pianistą Aaronem Parksem, gitarzystą Nirem Felderem, basistą Thomasem Morganem i perkusistą Colinem Stranahanem postanowiła nawiązać bliższą współpracę z artystami. Po przeprowadzce z Holandii do USA, Neckam dokonała w Nowym Jorku nagrań jakie 6 czerwca 2012 roku ukazały sie nakładem wytwórni Sunnyside w formie albumu ''Unison''. W nagraniach wzięli udział również znakomici muzycy nowojorskiej sceny jazzowej: saksofoniści Will Vinson, Lars Dietrich i Samir Zarif, trębacz Kenny Warren, wiolonczelista Mariel Roberts i pianista Glen Zaleski. ''Unison'' to zbiór urzekających piosenek oscylujących wokół stylistyki nowoczesnego jazzu i wyrafinowanej muzyki pop. Posłuchaliśmy jak rozpoczyna się ta płyta nagraniem noszącym tytuł ''I Miss You''.
Kolejna śpiewająca Pani i nowa płyta to Sanda Weigl, która od lat mieszka w Nowym Jorku, pochodzi jednak z Rumunii i w muzyce jaką tworzy wyraźnie czuć inspiracje rumuńskim i cygańskim folklorem. Aby wytłumaczyć natomiast jej fascynację twórczością Bertolda Brechta, dodałem iż jej najbliższą ciotką była żona Brechta -Helen Weigl. W Nowym Jorku wraz z japońskimi muzykami tam zamieszkałymi Sanda Weigl nagrała album ''Gypsy In A Tree'', który ukazał się nakładem wytwórni Oriente Musik.Na płycie ''Gypsy In A Tree'' znajdujemy muzykę pełną odniesień do kultury romskiej ale także do jazzu i Brechta. Ten niecodzienny kolaż jaki znajdujemy w dziesięciu interpretacjach pieśni ludowych znajdujących się na płycie sprawdza się doskonale. Na szczególną uwagę zasługuje piękna pieśń ''As Ofta Sa-mi Iasa Focul'' zachwycająca prostą lecz piękną linią melodyczną. Posłuchaliśmy właśnie tego nagrania.
* Muzyka z czarnej płyty a więc stały punkt naszych wtorkowych audycji: Miles Davis i płyta ''Sketches Of Spain'' -wspólne wysłuchanie tej fenomenalnej płyty z nośnika analogowego, a więc z prawdziwej czarnej gramofonowej płyty. Pierwsza strona longplaya wydanego w 1960 roku i dwa utwory kompozytorów hiszpańskich wypełniły kolejny punkt programu. Miles Davis i orkiestra Gila Evansa, w składzie której znaleźli się m.in. Paul Chambers na kontrabasie czy Jimmy Cobb i Elvin Jones na instrumentach perkusyjnych. Słuchaliśmy płyty ''Sketches Of Spain'' wydanej na winylu, w okładce ozdobionej zdjęciem Milesa z papierosem w dłoni.
* Po 20 minutach z czarną płytą wróciliśmy do nowości i muzyki wydanej na srebrnych krążkach. Livio Minafra to włoski pianista i kompozytor nagrywający dotychczas przede wszystkim solo (ma na swym koncie dwa gorąco przyjete przez krytyków jazzowych albumy) i współpracujący z różnymi artystami jako sideman bądź pianista orkiestry. Livio jest synem znanego we Włoszech trębacza i band leadera Pino Minafry. Warto wspomnieć iż w swej biografii wpisaną ma współpracę m.in. z takimi muzykami jak Paolo Fresu czy Bobby McFerrin. Od 2010 roku prowadzi własny kwartet Livio Minafra 4et, z którym w grudniu 2010 zarejestrował materiał jaki składa się się na wydany przez wytwórnię Enja album ''Surprise!!!''. Zespół Minafry poza leaderem tworzą: gitarzysta Domenico Caliri, Gaetano Partipilo (saksofon altowy) i Maurizio Lampugnani przy perkusji. Z tej płyty słuchaliśmy nagrania ''La Danza Del Sole''.
* Z Włoch, przenieślismy się do Francji. Od lat na rynku płytowym dostępne są najrózniejsze płyty wydane w hołdzie dla John Coltrane'a. Najczęściej są to nowe wersje utworów wykonywanych przed laty przez legendarnego saksofonistę, rzadziej nowe kompozycje napisane pod wpływem twórczości Coltrane'a. Jednak nie spotkałem się dotychczas z tak osobistym hołdem jaki złożył Legendzie Jazzu w 2011 roku francuski muzyk Christian Vander -ceniony perkusista i założyciel prog rockowej grupy Magma. Płyta ''John Coltrane l'homme supreme'' została nagrana w 2011 roku dzień po dniu: od 17 lipca, w którym odszedł John Coltrane do 21 lipca dnia jego pogrzebu. Każdego dnia Christian Vander złożył muzyczny i poetycki dar Wielkiemu Artyście w czasie rzeczywistym 44 lata po śmierci Coltrane'a. W pięknej 24-stronicowej książeczce dołączonej do płyty czytamy m.in.:
''Miałem szczęście odkryć wyjątkowość Jego muzyki w bardzo młodym wieku. Piękno, duchowość, wytrzymałość, miękkość, a także kruchość jego utworów. Dźwięki, które niemalże przemawiały do mnie ludzkim głosem.
Jego muzyka jest w moim życiu tak nieodzowna jak chleb powszedni.
Nikt nie może ignorować ogromu Jego dzieł wizjonerskich. Coltrane nadal rozbrzmiewa we wszystkich dzisiejszych produkcjach muzycznych, a i z pewnością pobrzmiewać będzie w tych, które dopiero powstaną.
Christian Vander''.
Ten album to prawdziwy hołd dla wielkiego muzyka. Płyta niepodobna do żadnej innej, nasycona mistycyzmem i bardzo uduchowiona. Niezwykle osobista i pełna ogromnej miłości do Muzyki.
tracklista:
FORABANDIT Neydik Biz
Maria NECKAM I Miss You
Sanda WEIGL As Ofta Sa-mi Iasa Focul
Miles DAVIS Concierto de Aranjuez
Miles DAVIS Will O' The Wisp
Livio MINAFRA 4et La Danza Del Sole
Christian VANDER In a dream
Christian VANDER Booth way
omówienia kilku płyt odtworzonych podczas audycji:
23.10.2012 (powt.25,27.10.2012)
* Pierwszą część audycji poświeciłem wydarzeniom koncertowym w Poznaniu.
''Jesienna zaduma'' -Elżbieta Adamiak j jej najsłynniejsza piosenka skomponowana do kompilacji wierszy Jerzego Harasymowicza rozpoczęła tę audycję. Elżbietę Adamiak mieliśmy okazję usłyszeć w Poznaniu podczas koncertu w ostatni czwartek przed programem (18.10.2012) w klubie Blue Note. Doskonale zabrzmiały tego wieczoru zarówno te najpopularniejsze piosenki z repertuaru E.Adamiak jak i nowe utwory pochodzące z ostatniej jak dotąd płyty Artystki. Tak wspaniale słucha się tych piosenek szczególnie jesienią. Ciekawostką podczas koncertu była kompozycja Larsa Danielssona ''Forever You'', do którego Adamiak napisała tekst zmieniając nieco jej tytuł na ''Forever Me And You''. To było w czwartek w klubie Blue Note w Poznaniu. W sobotę (20.10.2012) natomiast już po raz czwarty odbył się w Poznaniu Old Jazz Festival czyli IV Europejskie Spotkanie Tradycjonalistów Jazzowych. Ulicami miasta przemaszerowała Parada Nowoorleańska, w restauracjach przy Starym Rynku wczesnym popołudniem odbywaly się koncerty wykonawców biorących udział w wydarzeniu, a wieczorem w Auli Centrum Uniwersytetu Medycznego odbył się koncert galowy podczas, którego wystąpiła między innymi legendarna Prowizorka Jazz Band. Przypomnę iż w roku bieżącym zespół w odświeżonym składzie reaktywował się, a kilka tygodni temu ukazała się nowa płyta, jaką już miałem okazję zagrać dla was kilka audycji temu. Płyta nosi tytuł ''To Hear The Music'' (2012) a kończy ją jedyny utwór zaśpiewany po polsku ''Boś mój narkotyk i wrózka''. Podczas tegorocznych IV Europejskich Spotkań Tradycjonalistów Jazzowych w Poznaniu ta urocza piosenka zabrzmiała doprawdy wyśmienicie. Prowizorka Jazz Band anno domini 2012 to: Lech Popławski -wokal, Leszek Nowotarski -saksofon, Jacek Korohoda i Jan Kalinowski -gitary, Staszek Piotrowski -gitara basowa i Łukasz Sobczyk -perkusja.
W środę (24.10.2012) wystąpić w Poznaniu mieli Przemysław Strączek i Teriver Cheung w duecie gitarowym prezentując materiał oparty w znacznej mierze na ich wspólnej płycie poswięconej utworom Billa Evansa (''Evans'', 2011). Płyta ukazała się pod patronatem RadiaJAZZ.FM a koncert ją promujący odbył się 24 października w poznańskim klubie Blue Note.
* W drugiej części audycji królował Miles Davis i brzmienie płyty analogowej. Była to druga strona płyty ''Sketches From Spain''.
* W trzeciej części audycji przeszliśmy do najciekaszych płyt ostatnich tygodni z muzyką etniczną.
Najpierw były to dwie nowe płyty wydane przez wytwórnię Tumi specjalizującą się w muzyce etnicznej.
Pierwsza z nich to dysponujący niepowtarzalnym głosem kubański poeta, kompozytor i trubadur David Alvarez, który nagrał jeden z najbardziej ekscytujących albumów muzycznych Ameryki Łacińskiej ostatnich lat: ''Clandestino'' (2012). To cykl szesnastu piosenek, w których Artysta porusza tematy miłości, religii i problemów społecznych. Wszystko to podane jest w wykwintnym, słonecznym i klimatycznym kubańskim sosie muzycznym, zdecydowanie bliższym stylistycznie do muzyki ludowej Hiszpanii niż Afryki. Każda z piosenek nasycona jest śródziemnomorskim smakiem oraz nastrojem muzyki średniowiecznej i barokowej. Posłuchaliśmy z tej płyty przepięknej piosenki ''Como la Mariposa'' umieszczonej na ''Clandestino'' jako drugie nagranie. To urzekająca rzewną linią melodyczną piosenka mogąca z powodzeniem konkurować z wieloma standardami kubańskiej piosenki, a zarazem nagranie jakie z powodzeniem mogłoby stać się światowym przebojem.
Sięgnąłem po kolejną nowość z katalogu wytwórni Tumi. Rytm bębna przyzywający do tańca zawsze towarzyszy muzyce z Puerto Rico. Ta muzyczna tradycja stworzona została jednak przez afrykańskich niewolników. Przetrwała stulecia, dzięki czemu do dziś istnieją zespoły składające hołd muzyce opartej na rozmaitych instrumentach perkusyjnych i plemiennych śpiewach. Taką grupą jest ośmioosobowa formacja Hijos De Agueybana złożona z kreatywnych Artystów obdarzonych niezwykłymi mozliwościami rytmicznymi i ekspresyjnymi. Gatunek muzyki jaki preferuje zespół Hijos De Agueybana nazywany jest bomba. Bomba powstała w okresie gdy Afrykańczycy zostali zmuszeni do pracy na plantacjach cukru w Puerto Rico. W różnych miejscach, posługując się różnymi językami, znaleźli wspólne środki ekspresji: rytm bębnów, taniec i śpiew. W porównaniu z muzyką afrykańską, bomba jest mniej szorstka i w większym stopniu podkreślająca harmonie wokalne nadając utworom bardziej piosenkowej estetyki. Dziś bomba ma swą lokalną strukturę w Puerto Rico i grono współczesnych jej wykonawców. Rodzinny zespół Hijos De Agueybana jest najlepszą formacją w swym rodzaju, a ze swą muzyką podróżuje po całym świecie oczarowując jej klimatem coraz większe rzesze słuchaczy. Muzyka zespołu zawiera niezwykle potężny potencjał taneczny jak przenika do wykonywanych utworów, a ich koncerty niejednokrotnie przeistaczają się w muzyczne święto z udziałem publiczności. W roku 2012 utwory Hijos De Agueybana zostały po raz pierwszy opublikowane na płycie. Album nosi tytuł ''Agua del Sol'' (2012) i ukazał się 25 września. Na końcu płyty umieszczono pieśń ''Te Invito'', która pojawia się też wcześniej na płycie. Tym razem jednak utwór opracowano w ciekawej jazzowej aranżacji.
Przegladając najciekawsze płyty ostatnich tygodni z muzyką etniczną sięgnęliśmy po dwie nowe płyty z katalogu wytwórni Lusafrica
Piosenkarka, autorka tekstów i aktorka Mounira Mitchala pochodząca z Czadu w tekstach swych piosenek porusza niejednokrotnie tak trudne tematy jak przymusowe małżeństwa, ludobójstwo w Darfurze, wojna domowa w Czadzie czy dyskryminacja chorych na AIDS. Czyni to z Artystki swego rodzaju wojowniczkę i głos sumienia narodu afrykańskiego. Jej płyta ''Chili Houritki'' (2011) to dawka doskonale zaaranżowanych i wyśmienicie zaśpiewanych piosenek mieszczących się w ramach muzyki określanej mianem afropop silnie zakorzenionej w typowej muzyce ludowej Republiki Czadu z jej charakterystycznymi elementami jak n'gadja, kidi czy nielim. W konwencję muzyki łatwoprzyswajalnej wplecione zostało brzmienie wielu egzotycznych instrumentów jak choćby garaya, udu czy kora. Wspaniały głos, doskonałe aranżacje i świetnie uchwycony klimat afrykańskiej muzyki podany w sposób bardzo przystępny, a jednocześnie zachowujący wszelkie cechy pierwowzoru. Posłuchaliśmy utworu tytułowego z płyty ''Chili Houritki''.
Z Czadu przenieśliśmy się na Wyspy Zielonego Przylądka. Stamtąd pochodzi Nancy Vieira, która fonograficznie zadebiutowała w wieku 20 lat albumem ''Nos Raca'' (1995). Jednak dopiero album ''Segred'' (2005) zapewnił jej trwałe miejsce w gronie najpopularniejszych wykonawców z kręgu muzyki ethno. Piosenki wykonywane przez okrzyczaną mianem ''Następczyni Cesarii Evory'', urodzoną w Gwinei Nancy Vieira to utwory odwołujące się do tradycyjnej muzyki tego odległego regionu świata. Obecnie Artystka mieszka w Lisbonie jednak sercem nadal pozostaje na Wyspach Zielonego Przylądka a swą przynależność do tego regionu manifestuje poprzez swą muzykę utrzymaną w melancholijnym stylu zwanym morna. Jej głosowi towarzyszą na płycie gitary, skrzypce, fortepian i rozliczne perkusjonalia. Płytę ''No Ama'' (2011) otwiera piękna piosenka ''Maylen'' napisana przez poetę, muzyka i historyka kultury afrykańskiej -Mario Luco.
tracklista:
ELŻBIETA ADAMIAK Jesienna zaduma
PROWIZORKA JB Boś mój narkotyk i wróżka
PRZEMYSŁAW STRĄCZEK & TERIVER CHEUNG Waltz For Debby
MILES DAVIS Concierto De Aranjuez
MILES DAVIS Will O' The Wisp
DAVID ALVAREZ Como la Mariposa
HIJOS DE AGUEYBANA Te Invito/ Jazz ver.
MOUNIRA MITCHALA Independance (Chili Houritki)
NANCY VIEIRA Maylen
omówienia kilku płyt odtworzonych podczas audycji:
Od przyszłego tygodnia w RadioJAZZ.FM spotykamy się:
poniedziałek 8:45
wtorek 8:45 oraz 19:00
środa 7:45
czwartek 8:45 oraz 14:00
piątek 9:00
sobota 16:00
Do usłyszenia!
tekst i skany: R.R.