* nowe płyty
PATRONAT
Grzegorz Palus
Accordion Anatomy
(Chopin University Press)
Mogens Ellegaard (1935–1995) to duński akordeonista i pedagog, który w dużej mierze przyczynił się do uczynienia z akordeonu pełnoprawnego instrumentu klasycznego. W 1970 roku w Królewskim Duńskim Konserwatorium Muzycznym utworzył wydział akordeonu, którego profesorem został kilka lat później. Ellegaard brał udział w prawykonaniach wielu skandynawskich utworów muzyki współczesnej, koncertując z wieloma prestiżowymi orkiestrami symfonicznymi z Europy i USA, oraz prowadził znany na świecie zespół kameralny Trio Mobile (z Ingolfem Olsenem i Bentem Lylloffem), z którym wystąpił w Polsce w ramach Warszawskiej Jesieni w 1975 roku. Przez wiele lat Mogens Ellegaard współpracował z wieloma znakomitymi kompozytorami, takimi jak Ole Schmidt, Arne Nordheim czy Per Norgard, których utwory w nieoceniony sposób przyczyniły się do rozwoju muzyki klasycznej dedykowanej akordeonowi. To właśnie zmarłemu przed 25 laty Mogensowi Ellegaardowi dedykowana jest płyta "Accordion Anatomy", wypełniona dedykowanymi akordeonowi utworami skandynawskich kompozytorów. Album został przygotowany i nagrany przez znakomitego wirtuoza akordeonu Grzegorza Palusa. Urodzony w 1987 roku w Krakowie muzyk, poszczycić się może wyjątkowo starannym wykształceniem zdobytym m.in. w The Royal Danish Academy of Music w Kopenhadze, Hochschule für Musik Detmold i Akademii Muzycznej w Krakowie. Również lista rozmaitych nagród i wyróżnień zdobytych w ramach licznych europejskich festiwali i przeglądów jest niezwykle imponująca (m.in. Grand Prix Międzynarodowego Konkursu Akordeonowego w Popradzie na Słowacji, I nagroda 37.Międzynarodowego Konkursu Akordeonowego w Puli w Chorwacji, czy II nagroda przyznana w ramach Międzynarodowego Konkursu Akordeonowego w Klingenthal, Niemcy). Od 2011 roku wraz z Aleną Budzinakovą Grzegorz Palus tworzy projekt Duo Accosphere, ceniony w całej Europie dzięki wielu gorąco przyjmowanym koncertom, a od roku 2016 jest wykładowcą na Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie. Album "Accordion Anatomy. Mogens Ellegaard In Memoriam" zawiera utwory na akordeon solo: Ole Schmidta, Pera Norgarda, Vagna Holmboe'a i Arne Nordheima (akordeon + taśma), oraz dwie kompozycje Torbjörna Lundquista: zrealizowane z Aleną Budzinakovą w ramach Duo Accosphere "Ballad" i nagrany z Kwartetem Smyczkowym Airis "Bewegungen".
ZAPOWIEDŹ
PATRONAT
PATRONAT
Andrzej Karałow
De Invitatione Mortis
(Chopin University Press)
Urodzony w 1991 r. kompozytor i pianista Andrzej Karałow to dziś jeden z najbardziej wszechstronnych młodych twórców muzyki współczesnej, który łącząc rozmaite formy i rozwiązania stworzył swój własny niepowtarzalny język muzyczny. Artysta (uczeń m.in. Stanisława Moryto i Bronisławy Kawalli) ma za sobą liczne sukcesy odniesione podczas rozmaitych konkursów i przeglądów zarówno jako pianista jak kompozytor, a także współpracę z cenioną na całym świecie London Philharmonic Orchestra. Andrzej Karałow ma na koncie nagraną w duecie z Jerzym Przeździeckim płytę "Wir", album "After all" (2019) będący efektem współpracy z saksofonistą Pablo Sanchez-Escariche Gaschem i zawierający utwory nagrane z udziałem skrzypiec, wiolonczeli, klarnetu basowego i perkusji "Through" (2019). Jako pianista brał też udział w nagraniu płyty "Dariusz Przybylski Percussion Works" Leszka Lorenta, a kompozycje Andrzeja Karałowa włączyli do swego repertuaru m.in. Paweł Gusnar i duet Karolina Mikołajczyk - Iwo Jedynecki. Najnowszym dziełem artysty jest monumentalna forma łącząca estetykę operową z rozmaitymi gatunkami stylistycznymi i technicznymi. 90-minutowy dramat muzyczny do libretta Macieja Papierskiego wypełniający dwie płyty "De invitatione mortis", dotyczy śmierci, która według filozofii chrześcijańskiej stanowi rodzaj przejścia do innego świata. Do realizacji przedsięwzięcia Andrzej Karałow zaprosił grono znakomitych artystów: dyrygentkę Martynę Szymczak, zespoły Messages Quartet, Dziołak/Stankiewicz Duo i Gregorianum, saksofonistę Michała Ochaba, oraz trójkę znakomitych śpiewaków wcielających się w powierzone im role: Joannę Freszel (sopran), Aleksandra Rewińskiego (tenor) i Dawida Dubeca (baryton). Album ukaże się 10 czerwca.
________________________________________________
Marcin Wądołowski
Chamber Avenue
(DUX)
Znany z kilku autorskich albumów oraz formacji The Moongang, Quartado i Elec-Tri-City, znakomity gitarzysta i kompozytor Marcin Wądołowski w roku 2018 wraz z kontrabasistą Piotrem Lemańczykiem, przygotował płytę wypełnioną autorskimi Preludiami na gitarę i kontrabas. Zawierający zestaw 10 krótkich utworów instrumentalnych album, odsłonił nieznane dotąd oblicze Wądołowskiego, trafiając zarówno w gusta miłośników jazzu jak kameralnej muzyki klasycznej. Artystę grającego na akustycznym, klasycznym instrumencie usłyszeliśmy w konwencji wymagającej wyjątkowej techniki i wirtuozerii, a kompozycje wypełniające płytę oscylowały wokół klasycznej muzyki gitarowej spod znaku takich twórców jak Heitor Villa-Lobos czy Hector Berlioz. Na swej nowej płycie, wszechstronny gitarzysta z powodzeniem podąża w kierunku obranym na albumie "Preludes for Guitar and DoubleBass". Tym razem jednak mamy do czynienia z muzyką bardziej rozbudowaną instrumentalnie i brzmieniowo. Na wydanym przez wytwórnię DUX albumie zatytułowanym "Chamber Avenue" poza Piotrem Lemańczykiem, Wądołowskiemu towarzyszy znakomita i doskonale znana w kręgach miłośników klasyki grupa NeoQuartet oraz oboistka Marta Różańska. Płytę wypełniają autorskie utwory dedykowane ważnym dla Wądołowskiego kompozytorom i muzykom (Andrés Segovia, John Abercrombie, Joaquín Rodrigo, Mieczysław Karłowicz i Bill Evans), oraz ciekawe opracowania dwóch Preludiów Fryderyka Chopina i utwór "Prayer" francuskiego kompozytora i organisty Jacquesa Berthiera. Album ukazał się 4 czerwca.
________________________________________________
ZAPOWIEDŹ
ZAPOWIEDŹ
Christophe Sirodenau
Brahms 14 Intermezzi
(Melism)
Jedną z innowacji jakie upowszechnił w muzyce Johannes Brahms było przeniesienie faktur charakterystycznych dla utworów symfonicznych w sferę muzyki fortepianowej. W utworach na fortepian niemiecki kompozytor w przekonujący sposób łączył romantyczną wrażliwość z typową dla swojej twórczości melancholią. To także Brahms uchodzi za kompozytora, który złamał schematy dotyczące intermezza będącego na ogół przejściem łączącym poszczególne części utworu cyklicznego, czyniąc z nich dzieła samoistne i niezależne oraz stanowiące same w sobie formę artystycznego wyrazu. Znakomity francuski pianista i kompozytor Christophe Sirodeau swą nową płytę postanowił wypełnić zbiorem 14 intermezzów Johannesa Brahmsa tworząc zwarty i koncepcyjny, a jednocześnie hipnotyzujący specyficznym klimatem program. Urodzony w 1970 roku Christophe Sirodeau jako pianista zadebiutował już jako 12-latek stając się prawdziwą sensacją w świecie muzyki fortepianowej. Absolwent prestiżowego moskiewskiego Konserwatorium im.P.Czajkowskiego od lat występuje i nagrywa z ogromnym powodzeniem na całym świecie, specjalizując się w wykonawstwie muzyki rzadko wykonywanej (na przykład Viktor Ullmann, Samuil Feinberg, Skalkottas, Kapralova). Nowa płyta artysty nagrana na doskonałym instrumencie Steinway w Paryżu z kompletem 14 Intermezzów Brahmsa ukaże się 31 lipca nakładem brytyjskiej wytwórni Melism Records.
teksty: Robert Ratajczak