│  B  │ C │ D │ E │ F │ G │ H │  J  K │ L│ M│ N │ O P │ Q │ R │  T  │  U  │   │ W  Y Z

17 lipca 2019

2019/40: nowe płyty


* nowe płyty

PATRONAT
NeoQuartet: Greek Music for String Quartet
(Phasma-Music)
NeoQuartet to dziś jeden z najbardziej aktywnych zespołów smyczkowych w Europie, a zarazem jedna z najbardziej kreatywnych formacji w swojej formule. Grupa powstała w 2006 roku z inicjatywy absolwentów Akademii Muzycznych w Gdańsku, Warszawie i Lucernie. Skład grupy tworzą: Karolina Piątkowska-Nowicka i Paweł Kapica (skrzypce), Michał Markiewicz (altówka) i Krzysztof Pawłowski (wiolonczela). W roku 2010 ukazała się pierwsza płyta NeoQuartet, która w kategorii Debiut Fonograficzny zdobyła nominację do Nagrody Fryderyka. Muzycy NeoQuartet to także artyści otwarci na różnorodne wyzwania, czego dowodem jest wszechstronna działalność zespołu obejmująca swym spektrum różne formy wyrazu (m.in. w roku 2013 NeoQuartet pojawił się na płycie "Już taki ze mnie zimny drań" zespołu Sanacja, a rok później na albumie "Baltic Dance" zespołu jazzowego Quartet North Piotra Lemańczyka). NeoQuartet przede wszystkim jednak specjalizuje się w interpretacjach współczesnych kompozycji ze szczególnym akcentem na twórczość młodych polskich kompozytorów. Dowodem tego był choćby album zespołu w całości dedykowany twórczości jednego z najwybitniejszych polskich kompozytorów młodego pokolenia: Aleksandra Kościowa ("Kościów", 2014). W ostatnim czasie zespół usłyszeć mogliśmy również m.in. na płytach: Neo Temporis Group "Dialogue Without Borders" (2016), "Contemporary Music from Gdańsk Vol.2" (2017), Paweł Nowicki 3City Ensemble "Przypływy" (2018), Paweł Zagańczyk "Globulus" (2018) i "Krzysztof Baculewski - Flute Solo and Chamber Works" (2019). Kolejnym albumem w dyskografii działającej nieprzerwanie od 13 lat grupy, jest płyta "Greek Music for String Quartet" wypełniona kompozycjami siedmiu współczesnych kompozytorów z Grecji: Hari Kanakisa, Dimitrisa Kostopoulosa, Spiros Mazis, Giorgosa Papamitrou. Eleny Papari, Charalambosa Platanou i Dimitrisa Tsimpanosa. Wszystkie kompozycje zamieszcone na płycie to premiery fonograficzne, a album wydany został przez fundację Phasma-Music, założoną w 2016 roku przez greckiego kompozytora Michaila Travlosa.

PATRONAT
Iwona Glinka: Waw
(Phasma-Music)
Nakładem założonej w 2016 roku przez greckiego kompozytora Michaila Travlosa fundacji Phasma-Music ukazała się kolejna płyta, będąca częścią przedsięwzięcia fonograficznego muzycznie ilustrującego poszczególne znaki najstarszego zachowanego alfabetu jakim jest, powstały w starożytności na terenie dzisiejszego Libanu ok.1050 roku p.n.e., alfabet fenicki. Na program płyt składają się utwory przygotowane przez rozmaitych współczesnych kompozytorów z całego świata, w których każdorazowo instrumentem przewodnim jest flet. Pojawia się on jednak w różnych odmianach (flet altowy, basowy, piccolo), oraz występuje w rozmaitych konfiguracjach: solo, z fortepianem, klarnetami, harfą, wibrafonem, gitarą, obojem, fagotem, czy jak ma to miejsce na omawianej płycie: z elektroniką. Za partie przeprowadzającego nas przez magię alfabetu fenickiego fletu, każdorazowo odpowiedzialna jest, specjalizująca się w nowych formach muzycznych i muzyce współczesnej, od 1995 roku zamieszkała w Atenach Iwona Glinka. Artystka jest założycielką powstałego w 2016 roku zespołu Phasma-Music Ensemble i ma za sobą gorąco przyjmowane koncerty z orkiestrami i zespołami kameralnymi w obu Amerykach, Europie i Azji. W nagraniach ukazujących się na kolejnych płytach Iwonie Glince towarzyszą tacy muzycy jak: Anna Sikorzak-Olek (harfa), Adam Eljasiński i Grammenos Chalkias (klarnety), Leszek Lorent (wibrafon), Vicky Stylianou (fortepian), Konstantinos Giovanis (obój), Ioannis Evangelatos (fagot) i Angelos Botsis (gitara). Po płytach: "Aleph", "Beth", "Gimel", "Daleth" i "He", ukazał się szósty już album, odnoszący się do kolejnego fenickiego znaku. Płyta "Waw" przynosi 13 kompozycji przygotowanych przez 12 kompozytorów z USA, Izraela, Grecji, Kanady, Kolumbii, Włoch i Anglii.
_____________________________________

Velveteve: Music from the B-Side
(Divinarium Records)
Velveteve to pseudonim śląskiej wokalistki, kompozytorki i autorki tekstów, a także producenta muzycznego, Evy Aksamit. 1 czerwca ukazała się debiutancka płyta młodej artystki o intrygującym tytule: "Music from the B-Side", którą wypełnia 12 autorskich utworów stylistycznie oscylujących wokół alternatywnych brzmień trip-hopu, elektroniki i soulu, zaśpiewanych w języku polskim i angielskim. Album zrealizowany został z gronem zaprzyjaźnionych muzyków, jak m.in. Wiktor Munowicz (instr. klawiszowe), Robert Fijołek (instr. perkusyjne), Martin Kosiarczyk (gitara) i Wojciech Bociański (gitara basowa). Sama artystka płytę określa jako "malowany dźwiękami autoportrert i podróż w czasie opowiadającą o zmianie z zakompleksionej i wycofanej dziewczyny w nieustraszoną kobietę - boginię Afrodytę". Znajdziemy tu zarówno utwory melancholijne i skłaniające do zadumy, jak szczodrze nasączone elektroniką, rytmicznie nawiązujące do estetyki hip-hopu.
_____________________________________


Brass Federacja: Go, Go, To Be On Time!
(Requiem Records)
Brass Federacja to powstały w 2011 roku zespół dęty, który dał się poznać nie tylko jako grupa z fantazją wykonująca oryginalne aranżacje światowych przebojów, ale też jako grupa dysponująca własnym oryginalnym repertuarem złożonym z kompozycji założyciela formacji, grającego w Brass Federacji na suzafonie Piotra Wróbla. To właśnie osiem autorskich kompozycji uzupełnionych o utwór Bobby'ego McFerrina "Don't Worry Be Happy" wypełnia wydany 31 maja przez wytwórnię Requiem Records album "Go, Go, To Be On Time!". Bazujące na jazzowo-funkowym stylu, pomieszanym z bogatą improwizacją wszystkich muzyków utwory emanują humorem, optymizmem i klimatem beztroskiej zabawy. Skład zespołu wraz z Piotrem Wróblem tworzą: Maurycy Idzikowski (trąbka, perkusjonalia, kukułka), Marcin Malarz (trąbka, flugelhorn), Andrzej Rękas i Bartek Łupiński (puzony), Szymon Wojdak (baryton marszowy, puzon) i Maciek Wojcieszuk (perkusja).
_____________________________________

RGG: Memento
(Warner)
Wydany w marcu br. album tria RGG: "Memento" ukazał się w ramach reaktywowanej przed kilku laty kultowej serii „Polish Jazz” pod numerem 81. Tytuł albumu jest nawiązaniem do doświadczeń artystycznych nabytych podczas współpracy muzyków z rozmaitymi artystami europejskimi,  jak m.in. Tomasz Stańko, Evan Parker, Trevor Watts, Samuel Blaser czy Verneri Pohjola, a zarazem swego rodzaju podsumowaniem drogi jaką zespół obrał podczas pracy nad albumem "Aura” (2015).  Ukazanie się "Memento" okazało się doskonałą okazją do odbycia wyczekiwanego przez miłośników tria tournee. Jednym z koncertów zespołu, na którym zaprezentowany został nowy materiał był występ 6 kwietnia w ramach cyklu JazZamek w Sali Wielkiej CK Zamek w Poznaniu, który odbył się pod patronatem LongPlay (LINK).

Wraz z tegorocznym albumem RGG dotarła do nas również wcześniejsza płyta zespołu z roku 2015, oraz dwa krążki nagrane pomiędzy obydwoma albumami przez kontrabasistę składu Macieja Garbowskiego.

RGG: Aura
(2015, Okeh Records)
Kiedy w roku 2013 trio opuścił pianista Przemysław Raminiak, wielu miłośników jazzu z niepokojem postrzegało przyszłość formacji. Tymczasem kontrabasista Maciej Garbowski i perkusista Krzysztof Gradziuk wraz z nowym muzykiem Łukaszem Ojdana, wzięli przysłowiowy "drugi oddech", a kolejne ich projekty potwierdziły nieustający potencjał i siłę muzyki RGG. Najpierw był album inspirowany twórczością Karola Szymanowskiego ("Szymanowski", 2013), później wydana przez prestiżową wytwórnię Okeh Records płyta "Aura" (2015). Wyjątkowość RGG polega na pełnej demokracji składu, w którym każdy muzyk w równej mierze decyduje o ostatecznym przekazie muzycznym i klimacie każdego z utworów. Formuła: fortepian-bas-perkusja, najczęściej kojarzona jest z pianistą i mniej lub bardziej kreatywnej towarzyszącej mu sekcji rytmicznej. Tymczasem od samego początku swej działalności RGG wypracowało własną, niepowtarzalną specyfikę bazującą na potencjale każdego z instrumentalistów. Cechę tę dostrzeżemy także na "Aura", gdzie poza autorskimi kompozycjami muzyków zanalazły się też zespołowe opracowania tematów "W.R.U" Ornette Colemana, "Walking Batterie Woman" Carli Bley, "Don't Give Up" Petera Gabriela, ukraińskiej melodii ludowej "Letila Zozula", oraz pieśni sakralnej "Crucem Tuam".

Maciej Garbowski / Kari Heinilä: Lines of Poetry
(2017, IMP)
Poza głównym nurtem działalności muzycznej, jaką dla Macieja Garbowskiego jest formacja RGG, kontrabasista i kompozytor angażuje się też w solowe przedsięwzięcia i spotkania z rozmaitymi muzykami, bardzo często zwieńczone wspólnymi improwizowanymi sesjami. Tak właśnie było w przypadku spotkania z fińskim saksofonistą Karim Heinilą, znanym m.in. z współpracy z Edwardem Vesalą i  UMO Jazz Orchestra. Podczas sesji jakie miały miejsce w Katowicach w dniach 13-16 grudnia 2016, dwaj europejscy jazzmani dysponujący indywidualnymi doświadczeniami osiągnęli niezwykle wysoki poziom komunikacji, co potwierdza wybór 12 fragmentów zaprezentowanych na płycie "Lines of Poetry". Co więcej: mimo iż mamy do czynienia ze stuprocentową improwizacją, muzyka jest wyjątkowo przystępna i czytelna nawet dla mniej osłuchanego z jazzem odiborcy.

Maciej Garbowski / Ivann Cruz / Peter Orins: Lines of Flux
(2018, IMP)

Kontynuacją cyklu płytowego dokumentującego muzyczne spotkana Macieja Garbowskiego jest wydana w podobnej szacie graficznej co "Lines of Poetry", płyta "Lines of Flux". Tym razem znakomicie odnajdujący się w formule spontanicznych improwizacji kontrabasista zaprosił do Katowic francuskich muzyków: gitarzystę Ivanna Cruz i perkusistę Petera Orinsa. Mamy do czynienia z muzyką obfitującą w rozmaite spontanicznie tworzone smaczki i niuanse. Wiele z nich, nawet bardzo uważny słuchacz "wyłowi" dopiero podczas kolejnego wysłuchania całego materiału. Posmaku ambientu i rocka psychodelicznego stricte jazzowym improwizacjom dodaje gitara elektryczna Ivanna Cruza, korzystającego z rozmaitych przetworników. Tym razem obcujemy z muzyką zdecydowanie trudniejszą i wymagającą od odbiorcy bezwzględnego zaangażowania.
_____________________________________
Poniżej jeszcze dwa albumy, które dotarły do nas w ciągu ostatnich dni, a ukazały się jeszcze w roku 2018.


Wojciech Jachna: Emanacje. Trumpet Solo Sessions
(2018, Multikulti)
Bydgoski trębacz Wojciech Jachna pretenduje do miana najbardziej aktywnej postaci polskiego jazzu. Znamy go zarówno z działalności w ramach takich formacji jak Contemporary Noise Sextet, Sing Sing Penelope, Innercity Esemble, Jaząbu czy trio Sundial, jak z rozmaitych projektów współtworzonych m.in. z zespołami Brda i Tropy, perkusistą Jackiem Buhlem, kontrabasistami Jackiem Mazurkiewiczem i Ksawerym Wójcińskim, pianistą Grzegorzem Tarwidem, perkusistą Albertem Karchem, czy zaangażowaniem się w przedsięwzięcie "Tribute to Andrzej Przybielski" (patronat LongPlay). Płyta "Emanacje", na której Jachna gra na trąbce, flugelhornie i kornecie, przynosi materiał zarejestrowany solo podczas czterech sesji w okresie od września do listopada 2015 roku w dysponujących odmiennymi warunkami akustycznymi miejscach w Bydgoszczy, Ostromecku i Gdańsku. Poza własnymi kompozycjami Wojciech Jachna sięgnął po utwory Krzysztofa Komedy, Andrzeja Przybielskiego, Tomasza Stańko i Adama Sławińskiego, a wyjątkiem pośród solowych rejestracji jest zagrana wraz z gitarzystą Jakubem Ziołkiem kompozycja Ornette Colemana: "Lonely Woman".

The Whoop Group: Crimes
(2018, Sarton)

Powołany do życia w 2016 roku kwartet saksofonowy The Whoop Group tworzą znakomici instrumentaliści młodego pokolenia: Jakub Muras (sopran), Mateusz Dobosz (alt), Krzysztof Koszowski (tenor) i Szymon Zawodny (baryton). Grupa, której instrumentarium opera się wyłącznie na saksofonach specjalizuje się w wykonywaniu specjalnie zaaranżowanych na potrzeby składu utworów muzyki klasycznej i współczesnej, nie stroniąc przy tym również od muzyki rozrywkowej, jazzy i folku. Jeszcze zanim The Whoop Group wzięli udział w nagraniu wydanego pod patronatem LongPlay, wyśmienitego albumu Pawła Gusnara: "Saxophone Varie Vol.3", ukazała się debiutancka płyta zespołu: "Crimes", zawierająca autorskie aranżacje utworów Antonio Vivaldiego, Edvarda Griega i Fryderyka Chopina, oraz utwory oryginalnie napisane na kwartet saksofonowy przez współczesnych kompozytorów Guillermo Lago i Karola Beffę. Płyta nominowana była do nagrody Koryfeusz 2018.


teksty i skany: Robert Ratajczak