* nowe płyty
Reza Khan
Imaginary Road
(Painted Music)
Pochodzący z Bangladeszu a osiadły w USA gitarzysta i kompozytor Reza Khan, na swym szóstym autorskim albumie proponuje porcję artystycznego jazzu, mimo iż podanego w konwencji lekkiej i przyjemnej, to nie stroniącego od improwizacji. Otoczony międzynarodową grupą znakomitych muzyków gitarzysta, sukcesywnie podąża obraną przed laty drogą, na której inspiracje twórczością Pata Metheny'ego, Lee Ritenoura i Wesa Montgomery'ego, splatają się z jego indywidualnym stylem gry i przekazywania tkwiących w muzyce emocji. Muzyk będący absolwentem Queens College na wydziale informatyki, ma za sobą w ramach współpracy z ONZ rezydenckie pobyty w RPA i Azji, oraz serię znakomicie przyjętych albumów: "Painted Diaries" (2009), "A Simple Plan" (2011), "The Dreamwalker" (2013), "Wind Dance" (2016) i "Next Train Home" (2019). Na nagranym w Hiszpanii i USA albumie "Imaginary Road” Rezie Khan towarzyszą stali współpracownicy gitarzysty: basista Mark Egan (współzałożyciel Pat Metheny Group), pianista Matt King (mający za sobą współpracę z m.in. Blood, Sweat & Tears, Chrisem Potterem, Rufusem Reidem, Bennym Golsonem, Billym Hartem i Davem Strykerem), perkusista Maurizio Zottarelli oraz brazylijski gitarzysta Sergio Pereira, Miles Gilderdale (znany ze współpracy z Acoustic Alchemy) i klawiszowiec Philippe Saisse. ________________________________________
Claudio Scolari Project
Cosmology
(Principal Records)
Urodzony w 1962 roku włoski kompozytor i perkusista Claudio Scolari (absolwent College of Music w Parmie) jest muzykiem, którego artystyczne horyzonty obejmują zarówno muzykę klasyczną jak współczesny jazz i awangardę. Współpracuje zarówno z prestiżowymi orkiestrami symfonicznymi (m.in. Scala Philarmonic Orchestra of Milano czy Narodowa Orkiestra Symfoniczna RAI w Turynie) oraz klasycznymi zespołami kameralnymi (m.in. Carme i Gruppo Musica Insieme di Cremona), jak muzykami ze świata jazzu (Steve Gadd, Chad Wackerman). Na polu muzyki jazzowej, Scolari realizuje się poszukując i odkrywając nowe brzmienia i dźwiękowe kreacje, które prowadzą do innowacyjnych rozwiązań. Jako lider ma na koncie kilka wyśmienitych albumów, które doczekały się bardzo pochlebnych recenzji w tak znaczących periodykach jak All About Jazz czy Jazz Review. Muzyczne poszukiwania doprowadziły artystę do współpracy w rozmaitych konfiguracjach instrumentalnych. W roku 2018 ukazał się album "Natural Impulse", zrealizowany wraz z multiinstrumentalistą i producentem muzycznym, urodzonym w 1957 roku absolwentem Berkeley Jazz College Danielem Cavalca, oraz awangardowym trębaczem Simonem Scolari. Kolejną pozycją w dyskografii artysty była płyta "Upside Down" (2019), na której do składu dołączył jeszcze jeden muzyk: basista Michele Cavalca. Tak oto powstał kwartet Claudio Scolari Project, tworzony przez muzyków wywodzących się z różnych pokoleń dwóch muzycznych rodzin. Nowy album Claudio Scolari Project, zatytułowany "Cosmology" jest rodzajem ścieżki dźwiękowej do wyimaginowanej podróży w przestrzeń kosmiczną. Materiał złożony z premierowych kompozycji tworzących konceptualną całość zarejestrowany został w grudniu 2020 roku, a w formie płyty światło dzienne ujrzał 25 marca 2021. ________________________________________
Pawel Pudlo
Elements. Symphony For The Future
(Neural Sonic Productions / RecArt)
Kompozytor, producent i reżyser Paweł Pudło znany jest z niekonwencjonalnych przedsięwzięć łączących muzykę symfoniczną z elektroniką, rockiem czy elementami etnicznymi, oraz performatywnych projektów. W roku 2015 podczas festiwalu Solidarity of Arts w Gdańsku miało miejsce prawykonanie antywojennego utworu "War Horns" rozpisanego na 10 waltorni, połączone z prezentacją instalacji rzeźbiarskiej, będącej rodzajem przestrzennej kontynuacji projektu. Projekt w 2017 roku udokumentowany został 2-płytowym (CD+DVD) albumem, na którym umieszczono studyjne nagranie utworu dokonane w międzynarodowym składzie w Studio Koncertowym Polskiego Radia w Warszawie, film opowiadający o przedsięwzięciu i zwiastun video. Wydawnictwo okazało się jednym z najciekawszych przedsięwzięć fonograficznych roku. 22 kwietnia br. podczas Międzynarodowego Dnia Ziemi premierę miał kolejny album z muzyką Pawła Pudło zatytułowany "Elements". Tym razem kompozytor odwołuje się do destrukcyjnego wpływu człowieka na otaczające go środowisko, a koncepcyjna suita przedstawiona w formie kilkunastoczęściowej symfonii, stanowi muzyczną opowieść sięgającą początków ludzkości a wybiegającą w niedaleką przyszłość i związane z nią zagrożenia. Do realizacji nagrania poza tradycyjnymi instrumentami, wykorzystane zostały też dziesiątki instrumentów wykonanych ze śmieci i odpadów. Monumentalnie brzmiąca muzyka o ogromnym potencjale ilustracyjnym wypełniająca godzinny album, utrzymana jest w konwencji muzyki orkiestrowej z elementami elektroniki i brzmień etnicznych. ________________________________________
WHO IS WHO:
Bruno Tocanne
Bruno Tocanne to urodzony w 1955 roku w Paryżu perkusista, producent muzyczny i kompozytor, którego kariera rozpoczęła się w latach 70-tych w składach pop rockowych grup Chanvre Mou i Moving Gelatine Plates. Równolegle grywał w towarzystwie improwizującego pianisty Laurenta Cugny'ego, którego poznał jeszcze w czasach liceum.
Wraz ze skrzypkiem Jean-Claudem Camorsem powołał do życia efemeryczną formację Rock Southern Convention, a w latach 80-tych współpracował z big bandem Lumiere Laurenta Cugny'ego, zespołem wokalistki Anne Ducros, oraz współtworzył rozmaite formacje z takimi muzykami jak pianista Manuel Villaroel, gitarzysta Serge Lazarevitch, czy basiści Michel Benita, Jean-Philippe Viret i wywodzący się ze składu legendarnej formacji Soft Machine, Hugh Hopper.
Kolejna dekada (lata 90-te) to dla Bruno Tocanne'a okres współpracy z formacjiami pianistki Sophii Domancich i brytyjskim basistą Paulem Rodgersem. Z tego okresu pochodzi też przełomowy album "Bruno Tocanne Reunion" nagrany z Rogersem, Domancich oraz saksofonistą Ericem D'Enfertem, który wyzwolił w artyście duszę znakomitego lidera i autora własnych odważnych projektów muzycznych.
Już w XXI wieku Bruno Tocanne współpracował m.in. z Didierem Lockwoodem, Louisem Sclavisem, Michaelem Batesem i Samuelem Blaserem, zarówno tworząc autorskie projekty, jak angażując się w rozmaite przedsięwzięcia inicjowane przez innych artystów.
Bruno Tocanne
In A Suggestive Way
(IMR)
W roku 2012 ukazał się album dedykowany zmarłemu kilka miesięcy wcześniej, wielkiemu perkusiście Paulowi Motianowi. Na płycie zatytułowanej "In A Suggestive Way" Bruno Tocanne'a usłyszeliśmy w towarzystwie trębacza Remi Gaudillata, saksofonisty i klarnecisty Quinsina Nachoffa, oraz znanego z formacji Samuela Blasera pianisty Russa Lossinga. Album wypełniły utrzymane w duchu dokonań Motiana autorskie kompozycje wszystkich czterech muzyków, oraz wspólne dzieło Tocanne'a i Sophii Domancich "Bruno Rubato".
imuZZic Grand(s) ensemble
Over The Hills
(IMR)
W latach 2014-2018 Bruno Tocanne wziął udział w dwóch spektakularnych projektach: zainspirowanym twórczością Roberta Wyatta programie "Sea Song(e)s” (album "Rock Bottom”), oraz odtworzeniu nowej wersji opery Carli Bley i Paula Hainesa: "Escalator Over The Hill”. Drugi z wymienionych projektów doczekał się wersji płytowej firmowanej szyldem: imuZZic Grand(s) ensemble, pod którym wraz z Bruno Tocannem kryją się: znany z albumu "In A Suggestive Way" saksofonista Jean Aussanaire, wokalistka Antoine Lang, pianista Perrine Mansuy, trębacz Fred Roudet, basista Bernard Santacruz, klarnecista Olivier Themines i gitarzysta Alain Blesing. Właśnie w duecie z ostatnim z wymienionych muzyków Bruno Tocanne zrealizował eksperymentalny projekt jakim jest wydany w styczniu 2020 roku album "L'imermanence du doute".
Alain Blesing / Bruno Tocanne
L'imermanence du doute
(Petit Label)
Alain Blesing w okresie rozkwitu rocka progresywnego współtworzył zespoół Eskaton, a pod koniec lat 80-tych zasilał skład grupy Foehn. Jego solowa twórczość z tego okresu była mieszanką alternatywnego rocka i jazz rocka. W latach 90-tych poczynania francuskiego gitarzysty skierowały się w stronę współczesnej muzyki improwizowanej. Wówczas to właśnie skrzyżowały się ścieżki Blesinga z równie kreatywnym i poszukującym nowych środków ekspresji Bruno Tocannem. Po wielu wspólnych muzycznych przygodach, w tym niezapomnianej trasie koncertowej w 2016 roku, obejmującej ponad 40 koncertów na Syberii (z trębaczem Fredem Roudetem) i dwóch albumach zrealizowanych w odmiennych konfiguracjach (nagrany w dużym składzie "Over The Hills" i w trio z Benoitem Kellerem "Mad Kluster"), muzycy spotkali się w Studio Lakanal w Montpellier, by zrealizować projekt w duecie. Album "L'imermanence du doute" ("Nietrwałość wątpliwości") przynosi mieszankę kompozycji, impresji i swobodnych improwizacji powstałych dzięki połączeniu dwóch wielkich artystycznych osobowości.
teksty: Robert Ratajczak
